Nowożytna idea tolerancji

Według słownika PWN tolerancja to:

1. «poszanowanie czyichś poglądów, wierzeń, upodobań, różniących się od własnych»
2. «zdolność żywego organizmu do znoszenia bez szkody dla niego niektórych bodźców chemicznych, fizycznych i biologicznych»
3. «liczba określająca dopuszczalne odchylenie danej wielkości technicznej od jej wartości nominalnej»

Należy pamiętać że tolerancja nie jest tym samym co akceptacja!

Tolerancja w starożytności

Z praktycznych przyczyn rządy zawsze musiały rozważać, którym grupom i praktykom mogą pozwalać na dalsze funkcjonowanie i istnienie, a którym grupom i praktykom tego prawa odmawiać. Edykty Aśoki usankcjonował tolerancję religijną oraz etniczną. Fakt, że Aśoka był buddystą, pokazuje jak bardzo buddyzm był tolerancyjny wobec innych religii. Późniejsza ekspansja Imperium rzymskiego również podniosła kwestię tolerancji – Rzymianie zastanawiali się, jak traktować liczne ludy o różnych religiach i zwyczajach, które podbili. Ogólnie tolerowali oni wszystko, co nie było w konflikcie z rzymskimi prawami.

Średniowiecze

Podobnie, w czasach średniowiecza władcy chrześcijańskiej Europy oraz muzułmańskiego Bliskiego Wschodu czasem decydowali się na tolerowanie mniejszości, a czasem nie. W tym okresie Żydzi często byli celem różnego rodzaju dyskryminacji i pogromów. Szczególnym wyjątkiem była wtedy Polska, która to służyła jako bezpieczne schronienie dla europejskiego judaizmu. W połowie XVI wieku 80% Żydów na świecie znalazło bezpieczne schronienie w Rzeczypospolitej Obojga Narodów Polski i Litwy.

Tolerancja po XVII w.:

Wolter

Wolter był racjonalistą i deistą, niestrudzenie propagował rozum ludzki, tolerancję religijną, postęp cywilizacyjny i techniczny, głosił też postulat niezależności jednostki ludzkiej. W swych wypowiedziach zażarcie zwalczał instytucje feudalne (zwłaszcza dwór i Kościół), krytykował również skostniałe obyczaje i przesądy, tak mocno zakorzenione jeszcze w społeczeństwie francuskim w drugiej połowie XVIII stulecia.

Oświecenie

„List o tolerancji” jednego z najbardziej znanych i cenionych brytyjskich filozofów Johna Locke’a jest odzwierciedleniem oświeceniowego pojęcia tolerancji.

Jego koncepcje można określić jako zmniejszenie ryzyka przemocy, prześladowań i okrucieństwa. Locke nadał temu terminowi rangę obywatelskiej cnoty społecznej wartości, która powinna stać się fundamentem owocnie funkcjonującego, nowoczesnego społeczeństwa.Tolerancja jest potrzebna wówczas, gdy nie mamy pewnej wiedzy o tym co prawdziwe. Według Lucke’a opiera się ona na możliwości indywidualnego rozwoju człowieka i decydowaniu o własnym postępowaniu.

Pozytywizm

John Stuart Mill ma odmienne pojęcie tolerancji. Zakłada on, że jej celem jest przeciwstawianie się nurtom religigijnym czy też zachowaniom społecznym, które są dominujące i mają wpływ na codzienne życie.

„Zagrożeniem dla człowieka jest nawet prawda „

Źródło

Polska

Rzeczpospolita na tle ówczesnej Europy cieszyła się względną religijną tolerancją. Pierwszym aktem będącym krokiem w stronę równouprawnienia w zakresie wyznawanej religii na terenie Rzeczypospolitej była tzw. ugoda sandomierska podpisana w roku 1570 między przedstawicielami kościołów protestanckich działających w Polsce.

Pierwszym dokumentem prawnym gwarantującym tolerancję religijną w Rzeczypospolitej był Akt Konfederacji Warszawskiej:
-bezwarunkowy i wieczysty pokój między wszystkimi wyznaniami
-szlachcie, mieszczanom królewskim i innym ludziom wolnym zagwarantowano pełne równouprawnienie, niezależnie od wyznania w prawie publicznym i prywatnym.

„Mendel Gdański”

Maria Konopnicka w swoim dziele – „Mendel Gdański” nawiązuje do zachowań antysemickich w stosunku do starego Żyda, który od wielu lat mieszka w Polsce, ale nadal napotyka się brak akceptacji od strony Polaków.

Współczesne pojęcie tolerancji

Tolerancja w dzisiejszych czasach nawiązuje nie tylko do kwestii religijnej. Coraz częściej używa się tego terminu w znacznie szerszym zakresie.

Najczęściej mówi się o tolerancji oraz nietolerancji w kwestiach:

  1. Koloru skóry (rasizm)
  2. Orientacji lub praktyk seksualnych (homofobia)
  3. Partii i poglądów politycznych
  4. Narodowościowych (ksenofobia)
  5. Kulturowych

Zmiany w zastosowaniu i rozumieniu tego terminu często stają się przyczyną ogromnych trudności, jakie pojawiają się podczas dyskusji na ten temat.

„Dzikie ludy” w oczach europejskich myślicieli

Mit szlachetnego dzikusa w literaturze.

Ujmiemy zagadnienie szerzej. Pracujemy nad listą książek i filmów poruszających tematykę nastawienia do obcego/innego (nie trzeba się odnosić tylko do europejskiego wyobrażenia o mieszkańcach innych kontynentów. Poruszamy „swojskość i obcość” w kontekście zderzenia cywilizacji, różnic religijnych, społecznych i kulturowych. Problematyka wyobcowania może dotyczyć także życia na wsi, w mieście a także wybiegać w przyszłość – literatura i filmy science fiction.

Przykładowe pozycje z literatury:
• Obcy, Albert Camus
• Ostatni Mohikanin, James Fenimore Cooper
• Przypadki Robinsona Crusoe, Daniel Defoe
• Ten obcy, Irena Jurgielewiczowa
• Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki, Ignacy Krasicki
Solaris, Stanisław Lem
• Obcy, Sándor Márai

Przykłady filmów:
• Atlantyda, reż. Jacques Feyder;
Indyjski grobowiec, reż. Joe May;
Szejk,reż. George Melford z Rudolfem Valentino
• Avatar, reż. James Cameron
• Czarna suknia, reż. Bruce Beresford
• Inny film , reż. Brygida Frosztęga-Kmiecik
• Obcy, reż. Ventura Pons
• Obcy (Aliens), seria filmów: Obcy – ósmy pasażer Nostromo, reż. Ridley
Scott; Obcy decydujące starcie, reż. James Cameron; Obcy – Przebudze-
nie, reż. Jean-Pierre Jeunet; Obcy kontra Predator, reż. Paul W.S. An-
derson
• Ostatni Mohikanin, reż. Michael Mann
• Sami swoi, reż. Sylwester Chęciński
• Wojny domowe, reż. Damien O’Donnell; Podkręć jak Beckham, reż.
Gurinder Chadha

W jaki sposób ewoluuje pojęcie tolerancji?

Religia jako zjawisko społeczne

„Człowiek bez wiary jest tylko półczłowiekiem.” (Johann Wolfgang von Goethe)

Cele dzisiejszej lekcji:
-zdefiniowanie religii i religijności.
– ocena znaczenia religii w życiu człowieka.
-analiza różnego podejścia ludzi do religii.

I. Tworzymy definicję religii, a następnie porównujemy ją z definicją podręcznikową.

Religia to:
system wierzeń dotyczących istnienia Boga lub bogów, pochodzenia i celu życia człowieka, powstania świata oraz w związane z nimi obrzędy, zasady moralne i formy organizacyjne

II. Zapoznaj się z poniższą tabelą oraz wskaż religię dominującą w Polsce:

III. Krótka debata. Na podstawie prezentacji oraz tekstu lekcji przedstawiamy argumenty za oraz przecie. „Religia ma duże znaczenie dla życia społecznego i osobistego człowieka”.
Numery parzyste w dzienniku – „za”
Numery nieparzyste – „przeciw”

III. Zastanów się nad poniższymi pytaniami.
– Czy współczesny człowiek jest istotą religijną?
– Jak współcześnie rozumieć religijność?


Praca domowa
Na podstawie dostępnych źródeł przygotuj prezentację multimedialną na temat wybranego wyznania. Twoja praca powinna zawierać przede wszystkim materiały audiowizualne.

Literatura dodatkowa:
Georg Simmel, Socjologia, PWN, Warszawa 2005.
Norbert Elias, Czym jest socjologia, Aletheia, Warszawa 2010.

Jeżeli jesteś zainteresowany/a powyższymi pracami – zgłoś się.

Rzym – od królestwa do republiki

  1. Uwarunkowania naturalne
    a. Rzym to miasto nad rzeką Tyber, leżące w krainie zwanej Lacjum na Płw. Apenińskim. Przez Płw. Apeniński przebiegają góry Apeniny. Morza: Adriatyckie, Jońskie, Tyrreńskie i Śródziemne. (mapa s. 101) To tereny wyżynne i górskie.
    b.Urodzajne tereny dogodne do uprawy zbóż znajdują się na północy – Nizina Padańska (Galia Przedalpejska).
    c. surowce naturalne – marmur, bazalt, rudy żelaza i miedzi
    d. uprawa winnej latorośli, oliwek, pszenicy, fig.
    e. początkowo handel nie był rozwinięty ( w przeciwieństwie np. do Grecji czy Fenicjan)/ Brak rozwiniętej linii brzegowej.
  1. Na Płw. Apenińskim zamieszkiwali Etruskowie, Italikowie (Latynowie, Sabinowie, Samnici), koloniści greccy na południu (osiedlili się tu podczas Wielkiej Kolonizacji w VIII w. p.n.e.)
  2. Legenda o początkach Rzymu

3. Historia Rzymu:
a.okres królewski (od założenia w 753 r. p.n.e. – 509 r. p.n.e)
b. republika (509 r. p.n.e. – 27 r.p.n.e.)
c. cesarstwo rzymskie (27 r. p.n.e. – do upadku Cesarstwa zachodniorzymskiego w 476 r. )

4. Okres królewski:
-7 królów (pierwszy Romulus – założyciel miasta Rzym, ostatnim wygnany Tarkwiniusz Pyszny)
-ustrój polityczny – monarchia: na czele król, posiadający najwyższą władzę (pełni równnież funkcje sądownicze i kapłańskie); senat – rada starszych – charakter doradczy.

5. Podział społeczeństwa rzymskiego:
-patrycjusze (najznamienitsze rody, arystokracja, elita pełniąca urzędy
-plebejusze
-niewolnicy

6. Okres republiki

REPUBLIKA – rzecz publiczna – ustrój w którym władzę sprawują obywatele poprzez swoich przedstawicieli wybranych na odpowiednią kadencję

a. republika w Rzymie wprowadzona została po wygnaniu ostatniego króla
b. podstawą – zgromadzenie ludowe, w którym głosowano według klas majątkowych oraz senat. Prawa polityczne posadali wolni obywatele, obowiązkiem obywateli była służba wojskowa i płacenie podatków
c.ustrój

Zgromadzenia nie miały prawa dyskusji nad projektami jak w Atenach – zatwierdzały je lub odrzucały. Wybierano na nich najważniejszych urzędników. Decydowano o wojnie i pokoju. Zajmowało się również kwestiami religijnymi.

Urzędy były kolegialne (sprawowane przez więcej niż jedną osobę) za wyjątkim dyktatora oraz kadencyjne.

KONSUL (2): najważniejszy urząd – pełnia władzy wykonawczej i administracyjnej, zwoływali Zgromadzenie i senat, przewodniczą w Zgromadzeniu, dowodzą armią, pełnią funkcje religijne

PRETORZY (2) przewodniczyli sądom, wydawali edykty uzupełniające Prawo XII Tablic, pilnowali prawa i porządku w mieście

CENZORZY (2) – tworzyli cenzus (spis majątkowy) obywateli rzymskich, nadzorowali kwestie podatkowe i majątkowe.

EDYLOWIE (4) dbają o zaopatrzenie miasta w żywność, organizują igrzyska

KWESTORZY (4) pomagają konsulom w sprawach finansowych

TRYBUNI LUDOWI (10) nietykalność osobista, posiadają prawo veta wobec uchwał Zgromadzenia sprzecznych z interesem plebejuszy

DYKTATOR – urząd nadzwyczajny, powoływany w chwili bezpośredniego zagrożenia Rzymu (np. wojny) na okres 6 miesięcy, posiadał nieograniczoną władzę

SENAT to najwyższy organ, senatorowie pełnili swoje funkcje dożywotnio, kierował polityką zagraniczną, ratyfikował umowy międzynarodowe, decydował o budżecie, kontrolował finanse

Kultura masowa

NOTATKA:

1. Kultura masowa – dominujący typ kultury nowoczesnej przeznaczony dla szerokiego i zróżnicowanego grona odbiorców, w którym korzysta się powszechnie ze środków masowego przekazu – internetu, telewizji, radia i prasy. Celem jest zaspokajanie potrzeby rozrywki i wypoczynku.

2. Cechy kultury masowej
a. demokratyczny charakter – jest przystępna dla nieprzygotowanego odbiorcy
b. komercyjność
– odpowiada na zapotrzebowanie masowego odbiorcy
– schlebia niewyszukanym gustom
– tworzy się tzw. przemysł kulturowy
– widowiskowość (nieważne jak, ale ma trafić do odbiorcy)
c. znaczny poziom ujednolicenia (tzw. makdonaldyzacja)
d. globalizacja
d. homogenizacja (ujednolicenie form kultury o początkowo zróżnicowanym charakterze)

3. Co propaguje kultura masowa (w odniesieniu do wzorców)
a. postać superbohatera
b. gloryfikacja codzienności i przeciętnego bohatera bohatera
c. duża aktywność celebrytów
3. Co propaguje kultura masowa (w odniesieniu do wzorców)
a. postać superbohatera
b. gloryfikacja codzienności i przeciętnego bohatera bohatera
c. duża aktywność celebrytów
d. w przekazie często obecna przemoc

4. Krytyka kultury masowej
a. utrwala postawy bierne i konsumpcyjne, propaguje postawy charakterystyczne dla ludzi biernych i niezdolnych do samodzielnego myślenia (pozbawionych wyższych wartości)
b. ogranicza zapotrzebowanie na kulturę wysoką
c. utrwala wzorce o niewielkiej wartości społecznej
d.skłania do postaw hedonistycznych

5. Pozytywne aspekty:
a. integracja ogólnoświatowa
b. rozpowszechnianie kultury wysokiej
c. upowszechnia wiedzę naukową

Zróżnicowanie kulturowe

Temat: Zróżnicowanie kulturowe (s. 74 – 70)

NOTATKA

1. Cechą charakterystyczną współczesnych społeczeństw jest ich wielokulturowość.

Zadanie 1. s. 78.

2. Podstawowe różnice między wzorcami kulturowymi dotyczą:

– języka i ekspresji

– wartości

– norm zachowania

– estetyki

– stylu życia (ubierania się, spędzania czasu itd.)

3. Podział kultur ze względu na rolę jednostki

a. kultury kolektywistyczne – dobro grupy ważniejsze niż jednostka – Azja, Ameryka Łacińska

– jednostka jest ściślej związana z grupą społeczną

– interes jednostki jest podporządkowany interesom grupowym

b. kultury indywidualistyczne – Europa, Kanada, USA

– jednostka jest bardziej niezależna od grupy

– dobro jednostki jest postrzegane jako ważniejsze od interesów grupowych

– jednostka samodzielnie podejmuje decyzje i ponosi ich konsekwencje

4. Wzajemne relacje między kulturami

a. zderzenie kultur – konfrontacja i zwalczanie się kultur

b. separacja – zamykanie się na wpływy innych kultur

c. wymiana międzykulturowa – niewymuszone przejmowanie elementów innej kultury

d. integracja – budowanie wspólnej tożsamości

5. Postawy wobec inności

a. szok kulturowy – efekt zderzenia z radykalnie odmiennym otoczeniem kulturowym

b. postawa etnocentryzmu – ocenianie odmiennych kultur poprze pryzmat własnej

c. tworzenie się stereotypów

PODSUMOWANIE

Zadanie do wykonania – proszę o odesłanie zdjęcia zadania przez CLASSROOM:

Przeczytaj tekst s. 77. i odpowiedz na poniższe pytania:
W jaki sposób postrzegamy inne kultury? Wymień czynniki które mają wpływ na to postrzeganie.

W orężu siła. Wielcy hetmani

I. Zamiennie z podręcznikiem skorzystać można z informacji o hetmanach w poniższej gazetce szkolnej:
KLIK

II. Notatka uzupełniająca lekcję online:

domena publiczna
  1. Zygmunt III Waza (  1587) zapoczątkował dynastię Wazów w Polsce (panującą do 1668 r.)
  2. Wojna polsko-szwedzka (1600 – 1611)
PRZYCZYNYspór o Inflantywalka o tron szwedzki pomiędzy Karolem IX (Sudermańskim) a Zygmuntem III Wazą
PRZEBIEGBitwa pod Kircholmem (1605) – dowodził Jan Karol Chodkiewicz (RON) oraz Karol IX (SZWECJA)
SKUTKI1611 – rozejm – Rzeczpospolita utrzymała większość Inflant

3. WIELKA SMUTA – kryzys w Państwie Moskiewskim po śmierci Iwana IV Groźnego – okres głodu, walk bojarów (możnowładcy) o władzę oraz najazdów obcych wojsk.

DYMITRIADY (1605) – polskie ingerencje w Moskwie pod pretekstem przywrócenia na tron Dymitra (rzekomo cudownie ocalonego syna Iwana Groźnego) à Dymitr Samozwaniec

Wojna polsko-moskiewska (1609 – 1618)

PRZYCZYNYZygmunt III Waza chce odzyskać koronę szwedzkącar zawiera sojusz ze Szwecją w obawie przed kolejną Dymitriadą
PRZEBIEGBitwa pod Kłuszynem (1610) – dowodził hetman Stanisław Żółkiewski – wygrana RON
SKUTKI1618 – rozejm w Dywilinie – ziemia smoleńska dla Polskiw Moskwie początek dynastii Romanowów (Michał Romanow)

4. Wojny z Turcją za panowania Zygmunta III Wazy (1620 – 1621)

PRZYCZYNYAtaki Tatarów krymskich na Ukrainę (terytorium RON)Łupieskie wyprawy Kozaków (mieszkańcy Zaporoża oraz południowo-wschodnich krańców Wielkiego Księstwa Litewskiego) na tereny TurcjiAtak Rzeczpospolitej na lennika Turcji
PRZEBIEGBitwa pod Cecorą (1620) –  dowodził hetman wielki koronny Stanisław Żółkiewski – bitwa nierozstrzygnięta, ale klęska RON podczas odwrotuBitwa pod Chocimiem (1621) – dowodził hetman wielki litewski Jan Karol Chodkiewicz – wygrana RON
SKUTKI1621 – zawarcie pokoju – Rzeczpospolita utrzymuje granice na Dniestrze, Kozacy i Tatarzy mają przestać atakować

5.Wojny ze Szwecją (1621 – 1629)

PRZYCZYNYZajęcie przez Szwedów Inflant w 1621 r.Zajęcie przez Szwedów Pomorza Gdańskiego (1626)
PRZEBIEGBitwa pod Oliwą (1627) – wojskami szwedzkimi dowodził Gustaw II Adolf -bitwa morska –wygrana RONBitwa pod Trzcianą– wygrana RON
SKUTKI1629 –rozejm – Rzeczpospolita traci większość Inflant i Porty w Prusach (Gdańsk zostaje przy RON),Szwedzi pobierają cło (opłata) od polskiego handlu morskiegoKoniec potęgi Rzeczpospolitej

6. Władysław IV Waza był drugim królem z dynastii Wazów w Polsce, panował w latach 1632 – 1648. Został wybrany na cara Moskwy, ale nigdy tam nie panował. Odzyskał Prusy, zlikwidował cło od handlu morskiego

7. Powstanie Chmielnickiego ( 1648 – 1654)

PRZYCZYNYWrogość Kozaków do szlachty polskiej z powodu odrabianej pańszczyznyDążenie do zwiększenia rejestru kozackiego (spis żołnierzy/kozaków będących na usługach Rzeczpospolitej i otrzymujących żołd)Konflikt wyznaniowy i narodowościowyOsobista niechęć Chmielnickiego do polskiej szlachty
PRZEBIEGKlęski RON nad Żółtymi Wodami, pod Korsuniem i Piławcami (1648)Śmierć Władysława IV i wybór Jana Kazimierza WazyOblężenie Zbaraża (1649) i ugoda zborowska (nie satysfakcjonowała żadnej ze stron, Kozacy nie chcą odrabiać pańszczyzny, Polacy nie chcą oddać Ukrainy)Bitwa pod Beresteczkiem (1651) – polskie zwycięstwoUgoda w Perejesławiu (1654) pomiędzy Kozakami a carem, który mógł „stanąć w obronie Rusinów (Kozaków) i zaatakować Rzeczpospolitą
SKUTKIWojna Rzeczpospolitej z Moskwą (1654 – 1667)

8. Wojna Rzeczpospolitej z Moskwą (1654 – 1667)

PRZYCZYNYZawarcie przez cara ugody w Perejesławiu z KozakamiZajęcie przez Moskwę Ukrainy oraz części Litwy
PRZEBIEGW czasie potopu car wstrzymał ataki swoich wojsk (1655-1660).W 1658 roku zawarto ugodę hadziacką – Rzeczpospolita przekształciła się w związek równorzędnych państw Polski, Litwy i Ukrainy. Kozacy odrzucili umowę1660 – kontynuacja wojny
SKUTKIRozejm andruszowski (1667)Ukraina podzielona pomiędzy RON oraz Imperium Moskiewskie wzdłuż DniestruPaństwa zawarły przymierze przeciw Tatarom i Turkom

9. Potop szwedzki – II wojna północna – wojna o dominację na Morzu Bałtyckim (1655 – 1660)

PRZYCZYNYSzwecja (Karol X Gustaw) pragnie opanować wybrzeża Bałtyku, wykorzystując osłabienie RON wojną z MoskwąPolska walczy o utrzymanie Prus Królewskich (Gdańsk) oraz chce odzyskać InflantyMoskwa walczy o dostęp do Bałtyku
PRZEBIEG1655 – Szwedzi atakują Litwę oraz Wielkopolskę od strony Pomorza ZachodniegoZdrada szlachty na czele hetman wielki litewski Janusz Radziwiłł – przechodzą na stronę szwedzką, ponieważ obawiają się ataku moskiewskiegoUcieczka Jana Kazimierza na ŚląskSzwedzi niszczą i łupią krajObrona Jasnej Góry się PowiodłaSzlachta przechodzi pod komendę Stefana Czarnieckiego, który zastosował taktykę wojny szarpanej (partyzanckiej)Do Polski wraca Jan Kazimierz, składa śluby lwowskie (powierza swe królestwo Matce Boskiej)1657 – Prusy Książęce zyskują niezależność w zamian za nieudzielanie poparcia Szwedom
SKUTKI1660 – pokój w Oliwie Rzeczpospolita traci InflantyJan Kazimierz zrzeka się tytułu króla Szwecji

Kultura

  1. Co to jest kultura?

R. Wiliams:
culture jest jednym z najbardziej wieloznacznych, skomplikowanych wyrażeń w języku angielskim. Bo jego znaczenie nieustannie ulega zmianie, modyfikacjom i rozproszeniu” (Keywords: a Vocabulary of Culture and Society).

Kultura może obejmować:

„Szekspira, ale także komiksowego Supermana, oprę ale i futbol amerykański, problem kto zmywa naczynia w domu […]. Istnieje coś takiego jak kultura twojej ulicy, twojego miasta, kraju, ale i kulturę znajdziemy też na drugim końcu świata. Dzieci, nastolatki, dorośli i emeryci – wszyscy oni mają własną kulturę, zarazem jednak mogą uczestniczyć w kulturze wspólnej[1].

Edward Burnett Tylor , sformułował swoją definicję, opartą na wzorach niemieckiej etnografii i historiografii, analogiczne do uniwersalistycznej koncepcji kultury:

„[…] kultura, czyli cywilizacja jest to złożona całość, która obejmuje wiedzę, wierzenia, sztukę, moralność’, prawa, obyczaje oraz inne zdolności i nawyki nabyte przez ludzi jako członków społeczeństwa”.

I tą drogą poszły później socjologia czy antropologia kulturowa.

  1. DEFINICJA: Współczesne definicje skłaniają się ku rozumieniu kultury jako sposobu życia ukształtowanego przez wiedzę, prawa, zwyczaje, normy i przekonania charakterystycznego dla danego społeczeństwa lub grupy społecznej.

Kultura w szerokim rozumieniu jest całokształtem duchowego i materialnego dorobku społeczeństwa. A więc będzie to ogół wytworów ludzkich – materialnych i niematerialnych (mentalnych).

2. W jaki sposób można określać kulturę?

Wartościujący (zawiera ocenę kultur poszczególnych zbiorowości ludzkich. Kultura podlega rozwojowi, zjawisko stopniowalne)

Opisowy (neutralny) zespół wielu zróżnicowanych zjawisk, których wzajemne powiązania i uwarunkowania mogą być przedmiotem opisu i analizy, ale nie wartościowania.

3. Rodzaje kultury

 a. kultura narodowa – elementy kultury specyficzne dla danego narodu

b. kultura wysoka (elitarna) – adresowana do obiorców odpowiednio przygotowanych

c. kultura masowa (popularna) – skierowana do szerokiego grona odbiorców

d. kultura ludowa – jest spuścizną społeczeństw tradycyjnych – została ukształtowana przez niższe warstwy społeczne – charakteryzuje się religijnością, przywiązaniem do tradycji i rytuałów

e. kręgi kulturowe (cywilizacyjne) – obejmują wiele kultur sąsiadujących ze sobą

4. Trwałe składniki kultury są przekazywane z pokolenia na pokolenie w wyniku procesów socjalizacji, skłonności człowieka do naśladowania oraz dzięki przymusowi społecznemu.

5. Formy przekazywania i przyswajania kultury wg Margaret Mead

a. kultura postfiguratywna – głównym źródłem wzorców jest pokolenie starsze

b. kultura konfiguratywna głównym źródłem wzorców są rówieśnicy

c. kultura prefiguratywna – ważnym źródłem wzorców staje się pokolenie najmłodsze

6. Źródła zmian w kulturze

a. dyfuzja kulturowa – wzajemne oddziaływanie i przenikanie współistniejących kultur

b. kontestacja społeczna – odrzucenie obowiązujących norm i zastępowanie ich nowymi

c. polityka państwa

d. postęp naukowo-techniczny

e. przemiany gospodarcze

6. Wpływ globalizacji na kulturę

a. unifikacja kultury w skali światowej

c. czy kultury lokalne w związku z tym zanikną?

Niektóre narody, grupy etniczne i społeczności lokalne bardzo dbają o potrzymanie własnej odrębności kulturowej.

https://edukacjamedialna.edu.pl/media/cache/bf/4d/bf4d117c6a79989efec7617df6ff49f9.jpg

[1] E. Baldwin, B. Longhurst, S. Mc Cracken, M. Ogborn, G. Smith. Wstęp do kulturoznawstwa. Przeł. M. Kaczyński, J. Łoziński, T. Rosiński. Poznań 2007, s. 24.

Kultura złotego wieku

  1. Wiek XVI nazywany jest w Polsce „Złotym wiekiem”:

a. jest to okres rozwoju gospodarczego Polski

b. idee odrodzeniowe przybywają do nas z zagranicy np.: z Włoch- królowa Bona oraz Polacy studiujący w innych krajach (Bolonia, Montpellier, Padwa)

c. renesans rozwija się dzięki mecenasom sztuki- np. Zygmunt Stary i Bona

2. Renesansowi artyści i ich dzieła

a. Bartolomeo Berrecci zbudował Kaplicę Zygmuntowską

b. za panowania Zygmunta I Wawel został przebudowany w stylu renesansowym

c. jednym z najcenniejszych zabytków renesansowych na Wawelu są arrasy (czym są arrasy?)

d. w stylu renesansowym zostały zbudowane m.in.:

– zamek w Baranowie

– ratusz w Poznaniu

– od podstaw miasto Sandomierz

3. Czołowi twórcy literatury polskiej

a. Jakub Wujek  przekład Biblii na język polski

b. najwybitniejszym polskim pisarzem politycznym był Andrzej Frycz Modrzewski – autor dzieła O poprawie Rzeczypospolitej

c. Mikołaj Rej był pierwszym pisarzem piszącym tylko w języku polskim

d. najwybitniejszym pisarzem polskiego renesansu był Jan Kochanowski – autor:

– Trenów

– fraszek

– dramatu Odprawa posłów greckich

4. Najwybitniejsi przedstawiciele polskiej nauki w okresie renesansu:

a. Mikołaj Kopernik

– był twórcą heliocentrycznej teorii budowy Układu Słonecznego

– opisał ją w dziele O obrotach sfer niebieskich

– odkrycie Kopernika potwierdził inny wielki uczony – Galileusz

b. największym historykiem polskiego odrodzenia był Jan Długosz – autor dzieła: Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego

Zadanie dodatkowe dla zainteresowanych – poczytaj <<LINK>>