Aktualności

1. Barok (definicja, dlaczego się pojawił?)
2. Architektura:
   a. cechy:
   –
   –
   –
   –
   
   b. przykłady:
   
   
3. Rzeźba i malarstwo:
   a. cechy:
   –
   –
   –
   
   b. przykłady (s. 127)
   
   
4. Literatura, teatr, muzyka
   a. cechy:
   –
   –
   –
   
   b. przykłady:
   
   
5. Nauka:
   – racjonalizm (Kartezjusz – Rozprawa o metodzie)
   -empiryzm (Isaac Newton, Francis Bacon)

KRYZYS REPUBLIKI – I w.p.n.e.

• imperium szybko się rozwija (terytorialnie)
• jak zarządzać ziemiami?
• ziemie przejmują nobilowie (latyfundia) –> pracują tam niewolnicy

REFORMA BRACI GRAKCHÓW – 133 – 122 r. p.n.e. – reforma agrarna – ma ograniczyć łączenie majątków ziemskich w rękach nobilów i rozdać ziemię proletariuszom i chłopom – połączone z służbą wojskową
-Tyberiusz Grakchus – zamordowany przez przeciwników reform (optymatów)
-zwolennicy reform – popularzy – senat
-Gajusz Grakchus – kontynuował reformy, ale wywołały one zamieszki w Rzymie i popełnił samobójstwo

LUCJUSZ KORNELIUSZ SULLA – 82 – 79 r. p.n.e. – dyktator – kryzys republiki doprowadził do groźby wojny domowej (walki popularów z optymatami) . Dyktatorzy cieszyli się dużą władzą i poparciem armii – przejmowali władzę w państwie.

POWSTANIE SPARTAKUSA (73-71 r. p.n.e.)
-gladiatorzy –
-powstanie, które wybuchło w Kapui
-regularne starcia z wojskiem – upadek powstania

FIRST TRIUMVIRATE:
-Julius Caesar (namiestnik Galii), Pompey the Great (Hiszpania), and Marcus Crassus (Syria)
-porozumienia trzech osób sprawujących władzę
-60 r. p.n.e. – 53 r. p.n.e. – śmierć Krassusa – kłótnia pomiędzy pozostałymi –> Wzrosło znaczenie Gajusza Juliusza Cezara, który pokonał wodza Wercyngetoryksa w bitwie pod Alezją (52 r. p.n.e.) i przyłączył
Galię. Zdobył olbrzymie łupy i stał na czele wyszkolonej i wiernej mu armii. –> Wojna domowa – 49 r. p.n.e. – Rubikon (walki zakończyły okres republiki) „Alea iacta est”

JULIUSZ CEZAR
a. imperator – zwycięski wódz
b. dyktator – dożywotnio miał ten urząd
c. reformy:
–
–
d. idy marcowe –

Wojna domowa po śmierci Cezara :
a. II triumwirat (Second Triumvirate): Gajusz Oktawian (Octavianus – Caesar Augustus Octavianus) + Marek Antoniusz (Mark Antony) + Marek Lepidus (chcą ukarać sprawców) KONTRA zwolennicy republiki (43 r. p.n.e. – 36 r. p.n.e.)
b. bitwa pod Filippi – 42 r. p.n.e. – triumwirowie pokonali cezarobójców i podzielili między siebie władzę (Marek Antoniusz – Galia, Oktawian – Hiszpania, Lepidus – Afryka), a Italią mieli rządzić wspólnie.

Wojna domowa między członkami II triumwiratu:
a. rozpad triumwiratu – Lepidus usunięty przez Oktawiana i walka między dwoma pozostałymi
b. bitwa pod Akcjum – 31 r. p.n.e. – Oktawian wygrał, Marek Antoniusz samobójstwo.

KLEOPATRA – dynastia Ptolemeuszów (podział imperium Aleksandra), ostatnia królowa hellenistycznego Egiptu, z Cezarem miała Cezariona, romans z Markiem Antoniuszem.

GAJUSZ OKTAWIAN i ustanowienie CESARSTWA
a. pierwszy cesarz rzymski – Oktawian August
b. tytuły:
-August
-Cezar
-princeps senatus
-pontofex maximus
-uprawnienia trybuna ludowego, konsula i cenzora

c. ustrój cesarstwa:
Dzieje Cesarstwa Rzymskiego możemy podzielić na dwa okresy, biorąc pod uwagę system rządów, czyli ustrój:
-wczesne cesarstwo rzymskie – Oktawian August wprowadził ustrój pryncypatu, który polegał na zachowaniu pozorów republiki (komedia republiki)
-późne cesarstwo rzymskie – Dioklecjan w III w. wprowadził ustrój dominatu, czyli monarchię absolutną.

d. reformy Oktawiana:
–
–
–

Nastał okres zwany pax Romana – I w. p.n.e. – III w. n.e. – pokój wewnętrzny, rozwój gospodarczy. Potem koniec pax Romana i kryzys.

Nowa struktura społeczna:
-senatorowie – elita, zamożni, urzędy
-ekwici – kupcy i urzędnicy pełniący funkcje urzędnicze
-dekurioni – przedstawiciele administracji w prowincjach
-plebs – najbiedniejsi
-ludność wiejska i niewolnicy – najgorzej mieli

ROMANIZACJA –

OKRES DOMINATU:
-284 r. – Dioklecjan – przyjął tytuł dominus – „pan”
-293 r. – wprowadzenie tetrarchii – władzy czterech tetrarchów (rządzą dwaj cesarze -augustowie oraz dwaj zastępcy -cezarowie)

Władzę przejął Konstantyn Wielki, wprowadził jedynowładztwo i przeprowadził reformy:
–
–
–

Stolicę w 330 r. przeniósł do Bizancjum (potem Konstantynopol –> Istambuł –> aktualnie Stambuł).

Panowanie Teodozjusza Wielkiego (395 r.) – oficjalny podział cesarstwa na wschodnie i zachodnie.
-Wschód – Konstantynopol
-Zachód – Rawenna

UPADEK CESARSTWA ZACHODNIORZYMSKIEGO

During the Republic Rome began to expand territorially. This expansion was possible thanks to a very disciplined organized army.

Powstanie tak dużego państwa jak Rzym było długotrwałym
procesem.

I. W wyniku podbojów powstało ogromne państwo, które wymagało specjalnego sposobu zarządzania.

-podział na prowincje (Roman province), na których czele stoją namiestnicy prowincji (province was ruled by a Roman appointed as governor.).
-trudności ze zbieraniem podatków
-latyfundia (latifundium ) – wielkie własności ziemskie – pracują tam niewolnicy
-zróżnicowanie społeczne będzie prowadziło do walk pomiędzy różnymi grupami społecznymi
-będą potrzebne reformy administracyjne
-funkcjonowanie państwa oparte będzie o ciągłe podboje – co jeśli podboje nagle się skończą?

Przyczyny podbojów:
-chęć zdobycia łupów
-potrzeba zdobywania ziemi uprawnej
-pragnienie zdobycia przez wodzów prawa do triumfu

Triumf (triumph)- w antycznym Rzymie najwyższe wyróżnienie jakie otrzymywał wódz za swe zwycięstwa na polu walki, mające na celu uczczenie zwycięskiego wodza i jego żołnierzy.

2. Armia rzymska – koniec II w. p.n.e. – reformy Gajusza Mariusza
Początkowo forma pospolitego ruszenia, potem armia zawodowa (16 lat)
Legiony (legion) – podstawa armii rzymskiej, dzieli się na kohorty (cohorts) i centurie (centuries), walczy piechota
Żółw (tortoise formation) – szyk bojowy armii rzymskiej (was a type of shield wall (ściana składająca się z tarczy) formation used by the Roman legions during battles)

Legioniści (legionnaires) – żołnierz armii rzymskiej

Limes – umocnienia na rzymskich granicach

Wał Hadriana – umocnienia w Brytanii mające powstrzymywać ataki barbarzyńców

ETAPY PODBOJÓW RZYMSKICH (Phases of the expansion):

V w. p.n.e. – III w. p.n.e – Italia (Italian Peninsula) – pokonanie Etrusków, Italików i Greków.
III w. p.n.e. – II w. p.n.e. – Kartagina (Carthage) – wojny punickie – Punic wars
II w. p.n.e. – I w. p.n.e. – Świat Hellenistyczny (Hellenistic World) – Grecja, Macedonia, Azja Mniejsza, Bliski Wschód, Egipt
I w. p.n.e. – I w. n.e. – Ludy Barbarzyńskie – Galowie, Germanowie, Brytowie

II. Podboje Italii

1. Etruskowie, Latynowie
2. Wojny z Samnitami – podbój na początku III w. p.n.e. (III wojna samnicka) – środkowa Italia
3. Podbój poleis Wielkiej Grecji – greckich kolonii:
a. wojna z Tarentem
b. interwencja króla Epiru Pyrrusa („pyrrusowe zwycięstwo”, „Jeszcze jedno takie zwycięstwo i jesteśmy zgubieni”)
c. bitwa pod Herakleją – wycofał się.
d. Italia w pełni podbita w 264 r. p.n.e. zajęcie Volsinii

III. Wojny punickie:

The Punic Wars were a series of wars between 264 and 146 BC fought between Rome and Carthage.

Kartagina – państwo w Afryce Północnej (kolonizacja fenicka)

1. Pierwsza wojna punicka (264-241 r. p.n.e.)
a. rywalizacja o Sycylię
b. zwycięstwo Rzymian – 241 r. p.n.e.
c. zajęcie posiadłości kartagińskich na Sycylii, Korsyka, Sardynia
d. wypłata odszkodowania

2. Druga wojna punicka (218-201r.  p.n.e.)
a.podboje Kartaginy na Półwyspie Pirenejskim (odwet za wcześniej)
b. wyprawa Hannibala (dowódca armii Kartaginy) do Italii
c. bitwa pod Kannami (216 r. p.n.e.) – zwycięstwo Hannibala
d. przeniesienie przez Rzymian działań wojennych do Afryki Północnej – bitwa pod Zammą (202 r. p.n.e.) – zwycięstwo armii rzymskiej dowodzonej przez Publiusza Korneliusza Scypiona (Scypion Afrykański)
e.kapitulacja Kartaginy – utrata wszystkich posiadłości zamorskich i afrykańskich; wypłata olbrzymiego odszkodowania; zakaz posiadania floty większej niż 10 okrętów wojennych, uzależnienie od Rzymu

3. Trzecia wojna punicka (149-146 r. p.n.e.)
a. zdobycie Kartaginy
b. zniszczenie miasta

IV. Rzym stał się potęgą. W I w. Imperium Romanum objęło cały basen Morza Śródziemnego.

Polityka Rzymu wobec podbitych terenów:
1. Tworzenie prowincji i kolonii- obszar podbity przez Rzym poza Italią, daje korzyści finansowe. Ziemie te były zdobyczami, pokonanych ludów nie traktowali jako sprzymierzeńców. Płaci się daniny i podatki:
– kolonie – nie są samodzielne (jak w Grecji), ale są rzymskimi miastami;
– „ziemia publiczna” – (ager publicus) – dobra państwowe – ziemia na terenach podbitych, w której osiedlano osadników rzymskich. Osady zakładano w miejscach ważnych pod względem strategicznym. Osadnicy zachowywali obywatelstwo rzymskie, mają dbać o militarne i polityczne interesy państwa
– prowincje – na czele namiestnicy (konsulowie i pretorzy dostawali po zakończeniu kadencji)
-imperium – najwyższa władza cywilna i wojskowa w Rzymie (państwo należy do ludu)

2. Tereny Italii
-rzymskie obywatelstwo – ograniczone prawa obywatelskie dla „sprzymierzeńców”, niezależność wewnętrzna, obowiązek służby wojskowej dla terenów włączonych do Italii.
-municypium- miasto położone w Italii, sprzymierzone z Rzymem (Italikowie). Mieszkańcy mieli częściowe prawa obywatelskie, a od I w. p.n.e. pełnię praw obywatelskich.

V. Consequences of the expansion (Skutki podbojów):

POSITIVE (for Rome)
-podporządkowanie przez Rzym terenów wokół Morza Śródziemnego (territorial development – rozwój terytorialny)
-napływ bogactw, taniego zboża i niewolników do Italii (raw materials – surowce)
-rozwój handlu (trade development)
-budowa dróg – „wszystkie drogi prowadzą do Rzymu” (roads building)
-napływ niewolników (influx of slaves)

NEGATIVE
It caused:
-Social conflicts (due to the unequal distribution of wealth. Peasants (chłopi) who left their lands to serve in the army couldn’t compete with large landowners who’s lands were worked by slaves, so they were ruined)
-A political crisis – to solve the social conflicts, whe Senate gave the power to military chiefs, who fought for absolute power in Civil Wars. In 48 BC Julius Caesar was made dictator for life, but he was murdered in the Senate (44 BC). A new civil war started that led to the end of the Republic in 27 BC.

OKRES CESARSTWA

DALSZE PODBOJE:
-próby podbicia Germanów na wschód od Renu – niepowodzenie – klęska Rzymian w Lesie Teutoburskim – 9 w. n.e.

-podbój Wysp Brytyjskich

-Afryka Północna (Mauretania- Maroko, Algieria)

-Bałkany – Trakowie

-powstanie żydowskie w Judei – 66 – 73 r. (zburzenie drugiej Świątyni Jerozolimskiej) – zdobycie Jerozolimy.

-Trajan – Dacja (dziś Rumunia) – za jego panowania cesarstwo miało największy zasięg.

-Hadrian – budował system umocnień granicznych – limes, wał Hadriana

-Marek Aureliusz – Markomanowie – Barbariucum zamieszkują (tereny na północ od Dunaju

-Septymiusz Sewer – ostatni cesarz próbujący się rozwijać terytorialnie, potem regres.

Subkultura to grupa ludzi funkcjonująca wewnątrz kultury, różniąca się od głównego nurtu (kultury oficjalnej), tworząca własne reguły i normy.

A subculture is a group of people within a culture that differentiates itself from the parent culture to which it belongs, often maintaining some of its founding principles.

Rodzaje subkultur:
-buntu społeczno-obyczajowego
-izolacji i ryzyka
-kreatywne
-religijno-terapeutyczne
-ekologiczno-pacyfistyczne

W jaki sposób młodzi ludzie mogą odróżniać się od reszty społeczeństwa?

Dlaczego przystępują do subkultur?

Jakie wyróżniamy subkultury?

„Człowiek bez wiary jest tylko półczłowiekiem.” (Johann Wolfgang von Goethe)

I. Religia / religion- system wierzeń dotyczących istnienia Boga lub bogów, pochodzenia i celu życia człowieka, powstania świata oraz w związane z nimi obrzędy, zasady moralne i formy organizacyjne.

Wiara / faith- jest wewnętrznym przekonaniem człowieka, dotyczącym religii.

Ateista / atheist- nie wierzy w istnienie jakiejkolwiek siły nadprzyrodzonej

Agnostyk / agnostic- twierdzi, że nie można dowieść jej istnienia

Sekularyzacja / secularization of church – laicyzacja – zeświecczenie – usuwanie religii ze społeczeństwa

Konkordat / concordat – umowa (międzynarodowa) między państwem a Kościołem Katolickim

II. Zapoznaj się z poniższą tabelą oraz wskaż religię dominującą w Polsce:

III. Krótka debata. Na podstawie prezentacji oraz tekstu lekcji przedstawiamy argumenty za oraz przecie. „Religia ma duże znaczenie dla życia społecznego i osobistego człowieka”. (s. 86)
Numery parzyste w dzienniku – „za”
Numery nieparzyste – „przeciw”

III. Zastanów się nad poniższymi pytaniami.
– Czy współczesny człowiek jest istotą religijną?
– Jak współcześnie rozumieć religijność?

1. Cechą charakterystyczną współczesnych społeczeństw jest ich wielokulturowość.

Multiculturalism is the co-existence of diverse cultural or ethnic groups within a society.

Zadanie 1. s. 78.

2. What distinguishes one culture from another?:

– języka i ekspresji (language)

– wartości (values) – they determine the lasting character of a given culture

– norm zachowania (behaviour norms)

– estetyki ( aesthetics)

– stylu życia (ubierania się, spędzania czasu itd.) – lifestyles

3.Multicultural communities:
Immigrant minorities
People seeking asylum
Migrant workers
National minorities

4. Podział kultur ze względu na rolę jednostki

a. kultury kolektywistyczne (Collectivist cultures) – dobro grupy ważniejsze niż jednostka – Azja, Ameryka Łacińska

– jednostka jest ściślej związana z grupą społeczną

– interes jednostki jest podporządkowany interesom grupowym

b. kultury indywidualistyczne (Individualist cultures)– Europa, Kanada, USA

– jednostka jest bardziej niezależna od grupy

– dobro jednostki jest postrzegane jako ważniejsze od interesów grupowych

– jednostka samodzielnie podejmuje decyzje i ponosi ich konsekwencje

4. Wzajemne relacje między kulturami

a. zderzenie kultur – konfrontacja i zwalczanie się kultur
Culture clash (zderzenie kultur) – a conflict arising from the interaction of people with different cultural values.

b. separacja (Separation)– zamykanie się na wpływy innych kultur

c. wymiana międzykulturowa (Intercultural exchange)– niewymuszone przejmowanie elementów innej kultury

d. integracja (integration)– budowanie wspólnej tożsamości

5. Postawy wobec inności

a. szok kulturowy – efekt zderzenia z radykalnie odmiennym otoczeniem kulturowym
Culture shock – stress caused by being in a foreign cultural environment

b. postawa etnocentryzmu – ocenianie odmiennych kultur poprze pryzmat własnej
Ethnocentric attitude  is based on the belief that  your own culture is superior to others.

c. tworzenie się stereotypów

PODSUMOWANIE

Przeczytaj tekst s. 77. i odpowiedz na poniższe pytania:
W jaki sposób postrzegamy inne kultury? Wymień czynniki które mają wpływ na to postrzeganie.

Zainteresowane osoby proszę o zgłoszenie się po literaturę.

1. Kultura polityczna (w wąskim i szerokim znaczeniu).
   – wąskie znaczenie – ogół przekonań i postaw społeczeństwa dotyczących polityki oraz jej podmiotów (państwa, organów władzy, partii politycznych, polityków)
   – szerokie znaczenie – część kultury społeczeństwa , która dotyczy zdobywania i sprawowania władzy (normy, zasady, wartości, wzory zachowań –> dzięki nim osiąga się cele polityczne)
   
   
2. Czynniki wpływające na kulturę polityczną (co ją kształtuje):
   – kształtuje się w procesie socjalizacji
   – wiedza
   – środowisko w którym żyjemy
   – środki masowego przekazu
   -refleksja nad otaczającą rzeczywistością
   -doświadczenia przeszłości
   -przekonania polityczne (doktryny, ideologie)
   
   
3. Rodzaje kultury politycznej wg. Almonda i Verba – nie zawsze można jednoznacznie je określić, mogą się mieszać między sobą
   
   a. zaściankowa – mała aktywność polityczna, małe zainteresowanie polityką, polityka związana z elitami (np. społeczności plemienne)
   
   b. poddańcza – świadomość polityczna jest, ale nie ma chęci do działania (podporządkowanie się władzy), rządzenie przywilejem elit politycznych, w państwach autorytarnych i totalitarnych
   
   c. uczestnicząca – duża aktywność obywateli w życiu politycznym, gotowość do udziału w polityce, duża wiedza w zakresie polityki, państwa demokratyczne
   
   
4. Typy polityków wyróżnione przez Maxa Webera:
   a. polityk okazjonalny – jest aktywny tylko w czasie wyborów, utożsamia się jakąś partią i bierze udział w dyskusjach, ale rzadko
   b. polityk niezawodowy – uzupełnia życie zawodowe działalnością w polityce, czasami zawiesza swoje życie zawodowe w okresie pełnienia funkcji publicznej lub kampanii
   c. polityk zawodowy – całkowicie oddany działalności politycznej – to jego źródło dochodów
   
5. Kultura polityczna w Polsce
   -od kultury poddańczej (PRL) do kultury uczestniczącej (demokracja) ew. poddańczo-uczestniczącej
   – krytyczna ocena instytucji państwowych, partii, polityków
   -niski poziom zaufania
   -duże natężenie konfliktów politycznych i emocji w debacie publicznej (wizje państwa, oceny, światopogląd)
   -odwołania do historii
   
   

SPÓŁDZIELNIE

1. Spółdzielnie to dobrowolne zrzeszenia, które zajmują się prowadzeniem działalności gospodarczej w interesie swoich członków.

2. Historia spółdzielczości
a. pierwsze spółdzielnie powstały w I poł. XIX wieku w Anglii (spółdzielnie spożywcze, zrzeszające drobnych producentów i kredytowe)

b. Międzynarodowy Związek Spółdzielczy (1895 r.)

c. pierwsza spółdzielnia w Polsce – Stanisław Staszic – Towarzystwo Rolniczego Ratowania się Wspólnie w Nieszczęściach (1816 r.)

d. rozwój spółdzielczości na ziemiach polskich nastąpił w okresie zaborów i w okresie II Rzeczypospolitej
– powstawały spółdzielnie mleczarskie, spółdzielnie mieszkaniowe, spółdzielnie pracy
– w rozwoju polskiej spółdzielczości ogromną rolę odegrali wielkopolscy organicznicy 
– Kasy Stefczyka – spółdzielnie oszczędnościowo – kredytowe aby wspierać drobnych rolników

e. w okresie PRL-u ruch spółdzielczy uległ ograniczeniu i deformacji (uległ znacznemu podporządkowaniu władzy)

3. Ustawa z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze reguluje funkcjonowanie spółdzielni w Polsce
a. spółdzielnie mogą być założone przez dziesięć, czasami mniej osób; przystąpić może dowolna liczba

b. majątek spółdzielni stanowią:
–fundusz udziałowy – powstaje z wpłat członków spółdzielni, odpisów na udziały członkowskie i podziału nadwyżki bilansowej
–fundusz zasobowy – tworzą go: wpłaty wpisowe członków i część nadwyżki bilansowej
– majątek spółdzielni pozostaje prywatną własnością jej członków
– ewentualne straty finansowe spółdzielni mogą dotyczyć tylko wysokości wkładu jej członków

c. każda spółdzielnia musi posiadać statut

d. spółdzielnie podlegają wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego

4. Najważniejsze spółdzielnie w Polsce

a. spółdzielnie socjalne –
b. spółdzielnie produkcji rolnej –
c. spółdzielnie mieszkaniowe
d. banki spółdzielcze
e. spółdzielnie kasy oszczędnościowo – kredytowej

ZWIĄZKI ZAWODOWE

1. Związki zawodowe –  masowe organizacje społeczne zrzeszające ludzi na zasadzie dobrowolności pracy najemnej w celu obrony ich interesów ekonomicznych.

2. Narodziny ruchu związkowego
a. XIX w. wraz z rozwojem ruchu robotniczego i ideologii socjalistycznej

b. encyklika rerum novarum Leon XIII

c. pierwsze związki zawodowe powstały w Wielkiej Brytanii i USA

d. w państwach totalitarnych ruch związkowy podlegał kontroli władz państwowych

3. Podstawy prawne działalności związków zawodowych w Polsce
a. działają na podstawie Ustawy z dnia 23 maja 1991 r., znowelizowanej w 5 lipca 2018 r.
b. (kto ma prawo przystępować, jakie mają kompetencje, uprawnienia)
c. (sposób zakładania)
d. (centrale związkowe)

4. Główne związki zawodowe w Polsce
a. Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” (NSZZ „Solidarność”)
b. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (OPZZ)
c. Forum Związków Zawodowych (FZZ)

ORGANIZACJE PRACODAWCÓW

1. Organizacje pracodawców – samorządny i niezależny od administracji państwowej i samorządowej związek zrzeszający pracodawców, którego celem jest obrona interesów i praw pracodawców wobec związków zawodowych i organów władzy i administracji.

a. organizacje pracodawców działają na mocy Ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców

b. najważniejsze organizacje pracodawców w Polsce:

– Związek Rzemiosła Polskiego

–  Business Centre Club 

– Konfederacja Lewiatan

ORGANIZACJE POŻYTKU PUBLICZNEGO = ORGANIZACJE POZARZĄDOWE = ORGANIZACJE NON- PROFIT- są niezależne od organów władzy publicznej i nie są nastawione na zysk.

1. Status OPP nadają organizacjom wydziały gospodarcze Krajowego Rejestru Sądowego sądów rejonowych odpowiednich dla adresu siedziby organizacji. Aby zostać OPP, należy działać w sferze pożytku publicznego. (https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/dzialalnosc-pozytku-publicznego-i-wolontariat-17030487/art-4)

2. Status OPP daje następujące przywileje:

– możliwość otrzymywania 1% podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT)
– zwolnienie od podatków (dochodowego, opłat sądowych)
– prawo do nieodpłatnego informowania o ich działalności przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji
–możliwość użytkowania nieruchomości należących do Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego na preferencyjnych warunkach.

3. Obowiązki OPP:
– składanie sprawozdań (merytorycznych i finansowych) ze swojej działalności i publikować je na odpowiednich stronach internetowych.
-muszą spełniać warunki niezbędne do uzyskania statusu OPP (patrz wyżej.)

4. Stowarzyszenia – dobrowolne, trwałe zrzeszenia obywateli działające w celach niezarobkowych.

-Jak założyć stowarzyszenie? s. 80
-Jak funkcjonują stowarzyszenia?

Stowarzyszenie zwykłe – trzy osoby wystarczą, nie muszą tworzyć statutu – ich działania są prowadzone na podstawie regulaminu. Rejestrują się w ewidencji stowarzyszeń zwykłych (w urzędzie). Stowarzyszenie zwykłe nie ma osobowości prawnej jest tzw. „ułomną osobą prawną”.

Drugim rodzajem są stowarzyszenia rejestrowe, czyli zarejestrowane w KRS.

Fundacje – instytucja powołana do realizacji ważnych celów społecznych. Działa dzięki wykorzystywaniu posiadanego majątku. Fundacja powoływana jest przez fundatora, czyli osobę lub instytucję (szkołą, partia politi.).Żeby zacząć funkcjonować, fundacja wydaje akt fundacyjny, w którym wskazuje cel działalności oraz majątek przeznaczony na realizację. Fundacja MUSI być społecznie użyteczna