Ateny i Sparta

Ryszard Kulesza – Sparta

Demokratyczne Ateny

W historii Starożytnej Grecji wtróżniamy trzy okresy:
– okres archaiczny, trwający od VIII w. p.n.e. do wybuchu wojen grecko-perskich w V w. p.n.e.
– okres klasyczny, trwający od V wieku p.n.e do IV wieku p.n.e.
– okres hellenistyczny, trwający od śmierci Aleksandra Wielkiego w 323 r, p.n.e. do rzymskiego podboju ostatniego państwa hellenistycznego – Egiptu Ptolemeuszy w 30r.n.e.

MAPA – krainy

Spartanin na surowo - Polityka.pl
Źródło: https://www.polityka.pl

ATENY – Attyka. Port w Pireusie. Góry Laurion (złoża srebra i marmuru). Uprawa roli.

  1. Ewolucja ustroju Aten. Ustrój Aten ewoluował od monarchii, przez arystokrację i tyranię, do demokracji.
    a. okres archaiczny:
    oligarchia – władza należała do archontów (1 rok) i rady zwanej areopagiem; W II. pol. VII w. p.n.e. – Drakon dokonał kodyfikacji prawa (drakońskie prawa), możliwość niewoli za długi;
  • Reforma Solona – pocz. VI w. p.n.e. – – nieudana próba częściowej reformy ustroju, aby uspokoić niepokoje społeczne. Umocniły oligarchię. Zniósł możliwość niewoli za długi („strząśnięcie długów”). Podzielił społeczeństwo na cztery warstwy (cenzus majątkowy) – tylko najbogatsi prawo do sprawowania urzędów. Ograniczył rolę Areopagu na rzecz Rady Czterystu, stworzono sądy – heliaja.
Solon
  • Pizystrattyran (tyrania), który przy poparciu uboższej ludności przejął władzę w połowie VI w. p.n.e.; Hippiasz i Hipparch – synowie (zamachy na nich, rządy twardej ręki, wg. Herodota Hippiasz odszedł z Aten ale wrócił z Dariuszem i wojskami perskimi).
  • 508/507 p.n.e. – reforma Klejstenesa dała podstawy do demokracji;
  • obywatelami Aten byli wszyscy urodzeni z Ateńczyków, ale prawa wyborcze mieli wyłącznie pełnoletni mężczyźni (20);
  • nowy podział administracyjny na fyle (okręgi wyborcze); ograniczono wpływy arystokracji;
  • najważniejszą rolę odgrywało Zgromadzenie Ludowe (eklezja) wszystkich obywateli (20 lat). Inicjatywa ustawodawcza. Decyzje podejmowana większością głosów. Zgromadzenie podejmowało najważniejsze decyzje i wybierało sędziów i urzędników państwowych. Początkowo miejscem obrad była agora, później przeniesiono je na jedno z okolicznych wzgórz;
  • Rada Pięciuset: funkcja władzy wykonawczej, główny organ administracyjny; Przygotowywała obrady Zgromadzenia, opracowywała projekty uchwał, zajmowała się świątyniami, pełniła funkcje kontrolne dla urzedników.
  • Demagodzy – osoby doskonałe w przemawianiu potrafiące przekonać lud do swoich racji;
  • urzędników i sędziów wyłaniano w drodze losowania i pełnili swoje funkcje kolegialnie.
  • Heliaja – sady ludowe, sprawują funkcję kontrolną, zastrzygają sprawy publiczne, prywtatne
  • Stratedzy (10) – urzędnicy dowodzący wojskiem,
  • Ostracyzm; sąd skorupkowy odbywający się raz do roku, na którym decydowano, kto zagraża demokracji. Jedna osoba musiała na 10 lat opuszczać Ateny, bez utraty majątku i obywatelstwa;
  • Urzędnicy nie otrzymywali wynagrodzenia

  • Działalność Peryklesa.
  • w pol. V w. p.n.e. – strateg Perykles przeprowadził kolejne reformy ustroju demokratycznego.
Perykles
  • wynagrodzenia dla osób pełniących funkcje publiczne.
  • zasada niepowtarzania urzędów;
  • zwiększenie kompetencji Zgromadzenia Ludowego kosztem innych instytucji,
  • rozkwit gospodarczy i kulturalny Aten;
  • odbudowano Akropol i wybudowano wiele świątyń;

    Społeczeństwo:
  • obywatele Aten
  • metojkowie – cudzoziemcy
  • niewolnicy (prywatni lub publiczni)
  • pozycja kobiet


    Akropol



SPARTA

-Płw. Peloponez, Lakonia
-Dorowie się tam osiedlili i podbili miejscową ludność. Mieszkańcy kilku (4/5) wsi założyli Spartę (spartiaci) i podporządkowali sobie pozostałą ludność (perjojkowie – pozostali Dorowie, heloci – zniewolona ludność)
-Podbój okolicznych terenów. Po zakończeniu przystąpienie do Związku Peloponeskiego

-działalność Likurga – ustalił ustrój Sparty

-społeczeństwo:
Spartiaci (pełnoprawni obywatele, zajmują się rzemiosłem wojennym i obroną państwa), ograniczone prawa obywatelskie – 20 lat. Pełnia ppraw – 30 lat.
Periojkowie – Ludność wolna, zobowiązani do pracy na rzecz Spartiatów. Zajmują się handlem i rzemiosłem.
Heloci – ludność podbita, pracują na rzecz Spartiatów. Przypisani do ziemi, nie można ich sprzedać ani wyzwolić. Polowania na nich

Ustrój:
-diarchia – dwaj królowie (funkcje kapłańskie, religijne, uprawnienia sądowe, dowodzili armią)
-Apella – Zgromadzenie Ludowe. Stanowiło prawo, ale nie mogło zgłaszać projektu uchwał. Decyzje podejmowane przez aklamację. Decydowało o wojnie i pokoju.
-Eforowie – najwyżsi urzędnicy państwowi – 5 – wybierani na rok – władza wykonawcza, zwoływali Zgromadzenie i mu przewodzili
-Geruzja – rada starszych 28 gerontów 60 lat. Przygotowują projekty ustaw, na zgromadzeniu się je zatwierdzało. Decydowali o życiu noworodków.

Spartańskie wychowanie:
-kontrola państwa od narodzin
-obowiązkowa służba wojskowa od 7 do 60 urodzin
-prawa obywatelskie 20 lat, wtedy otrzymywali działkę z helotami od państwa
-„z tarczą lub na tarczy”.

Powstanie listopadowe

  1. Przyczyny

1. Wpływ sytuacji międzynarodowej na wzrost dążeń niepodległościowych w Królestwie Polskim:
a. odzyskanie niepodległości przez Grecję
b. zwycięstwo rewolucji lipcowej we Francji
c. odzyskanie niepodległości przez Belgię

2. Sytuacja w Królestwie Polskim przed wybuchem powstania
a. dążenie cara Mikołaja I do pozbawienia Królestwa Polskiego autonomii
b. fala aresztowań członków tajnych stowarzyszeń
c. łamanie praw gwarantowanych przez konstytucję
d. obawy, że car wykorzysta wojsko Królestwa Polskiego do tłumienia powstania w Belgii
e. postawy Polaków wobec zaborcy
– pokolenie starsze, pamiętające klęskę Napoleona, nie wierzyło w sukces powstania i było mu przeciwne
– pokolenie młodsze, które nie doświadczyło klęski dążyło do wybuchu powstania (idee romantyczne)

Sprzysiężenie Podchorążych – utworzone przez Piotra Wysockiego w 1828 r.– miało na celu doprowadzenie do wybuchu antyrosyjskiego powstania zbrojnego – ostatecznie miało przynieść niepodległość

3. Wybuch powstania
a. Noc Listopadowa – 29/30 listopada 1830 r.
– atak spiskowców na Belweder i Arsenał
– próba zamachu na wielkiego księcia Konstantego zakończyła się niepowodzeniem
– wycofanie się z Warszawy wojsk rosyjskich
– powstańcy nie potrafili się dogadać – część chciała walczyć, część nie.

b. władze powstania
– władzę wykonawczą objęła Rada Administracyjna  – w jej skład wszedł – Joachim Lelewel
– do Warszawy zwołano Sejm –> zadecydował, aby .  gen. Józef Chłopicki został dyktatorem powstania

c. 25 stycznia 1831 r. – sejm ogłosił detronizację cara Mikołaja I

e. Rada Administracyjna została przekształcona w Rząd Narodowy z księciem Adamem Czartoryskim na czele

Wojna polsko-rosyjska 1831 r.

1. Nieudana próba stłumienia powstania przez oddziały rosyjskie

a. przewaga wojsk rosyjskich – armia carska dowodzona przez feldmarszałka Iwana Dybicza

b. bitwa pod Grochowem – 25 luty 1831 (dowódcy – Michał Radziwiłł, duża rola gen. Józefa Chłopickiego)
– bitwa uznawana jest za nierozstrzygniętą

2. Wybór nowego wodza naczelnego – gen. Jana Skrzyneckiego

c. zwycięskie potyczki pod Wawrem i Dębem Wielkim, zwycięska bitwa pod Iganiami (10 kwietnia 1831 r.) – największy sukces wojsk polskich

3. Wybuch powstania na tzw. ziemiach zabranych (Litwa, Wołyń, Podole)
– na Litwie – działalność Emilii Plater

4. Klęska wojsk polskich pod Ostrołęką – 26 maja 1831 r.
-sejm dymisjonuje Skrzyneckiego i nowym wodzem naczelnym mianuje Henryka Dembińskiego, nowym prezesem rządu zostaje Jan Krukowiecki

5. Upadek powstania

a. zdobycie Warszawy przez wojska carskie
– szturm Warszawy nastąpił od strony zachodniej
– wojskami carskimi dowodził feldmarszałek Iwan Paskiewicz
– kapitulacja Warszawy – 8 września 1831 r.

b. ostatnim Wodzem Naczelnym wojsk polskich był gen. Maciej Rybiński
c. opuszczenie kraju przez ostatnie oddziały polskie – żołnierze udali się na emigrację

6. Charakter działań zbrojnych
a. działania zbrojne były regularną wojną prowadzoną przez regularnego oddziały wojska
b. działania partyzanckie miały niewielkie znaczenie militarne

7. Przyczyny upadku powstania listopadowego
a. brak wiary w zwycięstwo wśród najwyższych dowódców
b. przewaga militarna wojsk carskich
c. brak realnej pomocy zagranicznej – mimo sympatii okazywanej przez ludność
d. rezygnacja z uwłaszczenia chłopów, która spowodowała brak zainteresowania z ich strony aktywnym udziałem w walce o niepodległość

Cytadela – twierdza w Warszawie, w której stacjonował rosyjski garnizon, więzienie polityczne

  1. Wielka Emigracja
  2. Ugrupowania polityczne:
    -Towarzystwo Demokratyczne Polskie
    -Hotel Lambert
  3. Sytuacja w Królestwie Polskim
  4. Sytuacja w zaborze pruskim
  5. Sytuacja w zaborze austriackim
  6. Praca organiczna i praca u postaw