- Starożytna Grecja położona była na płw. Bałkańskim i na wyspach Morza Egejskiego. Półwysep pokryty jest górami (niewiele ziemi uprawnej, surowy klimat śródziemnomorski). Urozmaicona linia brzegowa sprzyjała rozwojowi żeglugi. Grecy przybyli tam ok. II tys. lat p.n.e. i składali się z różnych plemion (Dorowie, Eolowie, Jonowie). Grecy nazywali siebie Hellenami, a swój kraj – Helladą.
- Brak wystarczającej ilości żywności spowodował rozwój kolonizacji na wybrzeżach Morza Egejskiego, Czarnego oraz Śródziemnomorskiego. Metropolie (polis załozycielskie) dbały o rozwój kolonii (nowo powstałe miasto).
- Grecy nie założyli jednego państwa. Zamieszkiwali różne poleis. Polis to miasto + ziemie otaczające go (pod uprawę). Najbardziej znaczące poleis greckie: Ateny i Sparta
- Akropol to położony na wzgórzu ośrodek życia politycznego/ publicznego oraz religijnego. Agora to plac, rynek w polis – centrum gdzie spotykali się mieszkańcy.
Przejdź do treści
