Prawo administracyjne

I.Prawo administracyjne – gałąź prawa obejmująca:
-normy regulujące funkcjonowanie i organizację organów administracji publicznej
-stosunki między tymi organami i obywatelami (na ogół jedna strona podporządkowana jest drugiej, inaczej niż w prawie cywilnym i karnym, gdzie jest równość stron)
-precyzuje sposoby powołania, kompetencje, prawa obowiązki i formę odpowiedzialności organów administracji rządowej i samorządowej

II. Źródłem prawa administracyjnego jest Kodeks postępowania administracyjnego z 1960 roku oraz akty wydawane przez różne organy administracji rządowej i samorządowej.

III. Pojęcia:

1. administracja publiczna – ogół organów państwowych lub samorządowych, które mają zarządzać życiem społecznym.

Rodzaje administracji publicznej:
-a. państwowa/rządowa
-a. samorządowa

Funkcje:
-ochrona porządku publicznego i bezpieczeństwa zbiorowego (stanowienie, stosowanie i kontrola przestrzegania prawa)
-świadczenie usług (wydawanie zaświadczeń, doręczanie zawiadomień)

2. kompetencja – uprawnienie lub obowiązek podmiotu administracji publicznej do podejmowania różnych działań celem realizacji celów.

3. organ administracji publicznej – podmiot wyodrębniony administracyjnie i potwierdzony ustawowo, który posiada określony zakres władzy państwowej

4. urząd – miejsce, gdzie urzędnicy pomagają w realizacji zadań wyznaczonych przez organy administracji publicznej

5. decyzja administracyjna – akt prawny wydawany dla obywatela przez organy administracji publicznej

6. postępowanie administracyjne – akt organu administracyjnego na temat kwestii proceduralnych wynikłych w trakcie postępowania administracyjnego

7. akt administracyjny – wydane na podstawie prawa jednostronne i władcze oświadczenie woli organu administracji publicznej, wiążące obie strony.

Rosja w XVIII w. – początki mocarstwa

I. Absolutyzm oświecony
a. system polityczny, w którym władca sprawuje nieograniczoną władzę dla dobra ogółu (przeprowadza reformy militarne, oświatowe i gospodarcze w celu wzmocnienia militarnego, gospodarczego państwa).
b. cechy monarchii absolutnych to
–wzmocnienie władzy centralnej,
–rozwój organów administracyjnych pomagających w zarządzaniu państwem,
–rozwój nowej, nowoczesnej armii,
–rozwój oświaty,
–spadek znaczenia Kościoła,
–rozwój gospodarczy

II. Rosja w XVIII w. staje się mocarstwem.

–Piotr I Wielki (1682 – 1725)
–Katarzyna II (1762 – 1795)

  1. Reformy za panowania Piotra I Wielkiego (1682 – 1725)
    a. Przeniesienie stolicy do Sankt Petersburga

    b. reforma armii
    -stworzenie armii poborowej
    -szkoły wojskowe
    -flota wojenna

    c. reformy administracyjne
    -likwidacja Dumy Bojarskiej, stworzenie nowego organu władzy – Senatu Rządzącego
    -utworzył nowoczesne ministerstwa zwane kolegiami
    -centralizacja administracji – podział kraju na gubernie i prowincje
    -tabela rang – szlachcic musiał wybrać jedną z trzech dróg kariery: urzędniczej, wojskowej lub duchownej
    -car przyjął tytuł Imperatora Wszechrosji (1721 – państwo nazwano Cesarstwem Rosyjskim)- jest zwierzchnikiem Cerkwii prawosławnej

    d. reformy gospodarcze
    -wspieranie rozwoju manufaktur i handlu
    -wprowadził nowe podatki, np. pogłówny

    e. reformy obyczajowe
    -wprowadził do Rosji zachodnie obyczaje i modę
    -nakazał bojarom (szlachcie rosyjskiej) zgolenie bród

    f. reforma oświaty
    -wprowadzono obowiązek szkolny dla szlachty
    -rozwój szkolnictwa
    -powołał Rosyjską Akademię Nauk
  2. W latach 1700 – 1721 trwała wielka wojna północna (III wojna północna), w której wzięły udział: Dania i Norwegia, Rosja, Saksonia, Prusy z jednej strony, a z drugiej Szwecja. Działania częściowo toczyły się na terenie RON. Pokój w Nystad kończący konflikt sprawił, że znaczenie Rosji na arenie międzynarodowej znacznie wzrosło.
  3. Reformy Katarzyny II
    -umocniła w Rosji absolutyzm
    -potwierdziła przywileje szlachty (zyskała jej poparcie)
    -duchowieństwo podporządkowała państwu (państwo płaci im pensje)
    -Rosja okrzyknięta „trzecim Rzymem”